Medeniyet temiz çevre ile başlar

Manisa’nın cadde ve sokaklarını her gün arşınlayan biri olarak, bu kentin en önemli sorunlarının arasına çevre kirliliğini koyabilirim. Yürüdüğüm kaldırımlardaki çöplerin çokluğu ve çeşitliliği karşısında her gün kahroluyorum.

Birileri gibi bu konuda belediyeyi suçlayacak değilim çünkü çevreyi temiz tutmak belediyenin değil vatandaşların görevi. Vatandaş çevreyi kirlettiği için belediyeler başka konularda kullanacakları yüzlerce personeli sadece sokak ve caddeleri süpürmeye ayırmak zorunda kalıyor.

Geçen hafta boyunca 484. Uluslararası Mesir Festivali’ni kutladık. Pazar günü kortej yürüyüşü ve mesir saçım töreniyle coşku zirveye çıktı. Manisalılar olarak güzel ve gururlu bir gün geçirdik. Ama festival sonrası gördüklerim, beni bir kez daha derin bir üzüntü ve utanca boğdu.

Her bir santimetrekaresi çöplerle dolan kaldırımlarda umutsuz şekilde yürürken, önümde yürüyen düzgün kıyafetli bir adamın ceketinin cebinden çıkardığı paketi içindeki son sigarayı çıkardıktan sonra bir kenara atması yaşadığım kızgınlığın zirve noktası oldu.

Kimse kusura bakmasın; bir toplumda insanlar çevreye çöp atıyorsa, cadde ve sokaklar çöpler içindeyse isterse dünyanın en zengin halkı olsun orada medeniyet namına hiçbir şey yoktur. İnsanların çevre duyarlılığı olduğu bir toplum ise başka hiçbir şarta bakılmaksızın medenidir…

Manisa ve çevre temizliğinden bahsetmişken, bir de Manisa Tarzanı’na işaret etmek gerekiyor. Dünyanın bilinen ilk çevrecisi… Hem çevreyi koruması hem de yeşile verdiği değerle aslında dünyaca tanınması gereken bir isim. Ancak hiçbir işi doğru dürüst yapamadığımız gibi Manisa Tarzanı’nı da tanıtamıyoruz. Bırakın tanıtmayı, kendimiz bile tanımıyoruz ki! Onu tanısak, çevreye duyarlılığını bilsek ve ona layık insanlar olmaya çalışsak böylesine kirli bir kent haline getirir miydik Manisa’yı?