AYRILIK

Her şey ne çabukta geçiyormuş, değil mi? farkına bile varamıyoruz bazen, ne yaşadık neler geldi geçti ellerimizden diye, söyleniriz ya en anlamlı sözmüş gibi kısacık ömrümüzden 
Lakin, nasıl geçiyor bir nefeslik ömürler elbette bilinmez, herkesin ayrılık bildiği, kan ağlatan belki de kendi yüreğinde gizli, bu hayat ki! hep böyledir, sever ayrılığı ayrı bırakmayı
Kimine, su misali akıp gider damla damla gözlerinden, kimine alev topu, yakar mı yakar ellerinden, tam mahşer ortasında kalmıştır, eşikten bile girmeden, kiminin de silinmeyesiye anlına yazılır, şakağından belli bırakıp gitmeyen
Kimileri var ki, havadan nem kapıyor diyorlar, ya yağmur altında kalıpta ıslanmayanlara ne demeli’ şimdi
Çok sevdiğim bir sözdür söylenildiği gibi, yağmur sırılsıklam mı etmeli, hakikaten havadan nem mi kapmalı nerden belli, yoksa dünya yansa dönüp bakmamak mı? Lazım, adımlar geri geri mi gitmeli ince bir çizgi bu şimdi
Araf mı araf belki de, ah! Yok mu O AYRILIKLAR, arşa değen seslenişler var ya, inleten hani yerle bir eden, her yeri
Hangi cesaretli sesle seslensek gök kubbeye de duyursak şimdi uzak kalmış sesimizi
Hakikaten nem kapmak lazım diyorum, sırılsıklam ıslanmak gerek
Hiç de gücenmeden.
 Her şeyden hatta her zerreden göçüp gitmeden, kainatın aslı ezelinden değil mi? belli
Diyar diyar dolaşmak belki, divane yunus diyor ya hani: semaverin üstündeki demlik ne kadar burnunu havaya kaldırsa da, küçük bir bardak önünde eğilmeye mahkumdur’ bizimde önünde eğileceğimiz kainatta sır dolu cevherler, vavlar da elifler de gizli
 Dağ, taş demeden alabildiğine gitmeli 
Doğusu Batısı, Uzağı Yakını, Zengini Fakiri
Kim olduğu ne olduğu değil, yüreğinde neler taşıdığı, çok şey değiştirmeli
Nasıl ayrılıklara göğüs gerdiği çamurlu, dikenli, taşlı, yollardan of demeden geçmedi mi? Hz. Hamza hadi söyleyin
Acılarımız nereler de gizli
Bizim için çok şey değiştirmeli, bütün bu olanlara kulak vermeli
Ayrılıklar ki! Varsın çoğalsın yürekte, bitmeyen yangınlar, silinmeyen izler bıraksın
Savaş bitiren, baş kestiren sözler söylenmedi mi? yol ayrımı geldi sanki
Rüzgârın yönünü çevirebiliyorsan, YARADANA ayrılığa bel bükmektir bil ki!
Tezahürlerde bunu doğrular, hemen tekabül etmeli
Kışkırtılmış değildir duygular, temiz, saf, içinden gelmeli, her söz değil tane tane dile gelmeli harfler, öyle seslenmeli
Doğruluk giydirmeli, acıdan iki yana düşse de şimdi bilekler
Her köşe başı tuzak dolu ayrılıklar bize, bir nefeslikti ömrümüz
Ben ki ömrümce tenime can veren nefes eyledim, gördüğüm 
Bitmez cümlelerim senin, beli bükük sözlerimin sahibi sensin, AYRILIK böyle bir şeymiş tatmadan acısını söyleyemezsin…