AK Parti Manisa'da 2002 Ruhunu Arıyor

Yeni nesil belki hatırlamaz ama benim kuşağım ve benden büyükler çok iyi bilir 2002 yılının o farklı havasını... Ekonomik krizle boğuşan bir Türkiye vardı. Halk umutsuzdu, belirsizlik hakimdi. Tam da böyle bir ortamda sahneye çıkan Recep Tayyip Erdoğan liderliğindeki AK Parti, adeta bir umut ışığı oldu.
Gücünü koltuklardan değil halktan alan bir yapı inşa edildi. Önlerine çıkan her engelde sırtlarını yine halka yasladılar. Ekonomi toparlandı, bugün kullandığımız duble yolların, modern hastanelerin, havalimanlarının temelleri o yıllarda atıldı.
Teşkilatlar seçim takvimi beklemeden çalışırdı. Kadın kollarından gençlik kollarına kadar herkes sahadaydı. Gidilmedik köy, çalınmadık kapı, selam verilmedik esnaf bırakılmazdı. Gazeteciler olarak bizler de adeta yatırımların, temel atmaların ve açılışların peşinde koştururduk.
Ama zaman geçtikçe insanın o bildik nefsi devreye girdi. Koltuk hırsı, kişisel menfaatler, statü kaygısı, teşkilatları halktan uzaklaştırdı. Bugün AK Parti'ye verilen oylar daha çok Erdoğan'a duyulan güvenle açıklanır hale geldi. Mesleğe ilk başladığım yıllardı. AK Parti Kadın Kolları Başkanı Müzeyyen Yoğurtçu idi. Neredeyse her gün üç-dört farklı evde kadınlarla bir araya gelir, örgütlenir, konuşmalar yapardı. O dönemin "WhatsApp"1 olan Messenger adresim, onun gönderdiği haber ve fotoğraflarla dolup taşardı. 2002 ruhunu Manisa'da diri tutan isimler vardı. Siyasi zekası ve hatipliğiyle öne çıkan Bülent Arınç'ın etkisi büyüktü. Yine aynı dönemlerde Hayrullah Solmaz, Ömer Faruk Çelik, Dursun Ali Yıldız gibi isimler partiyi çekip çevirirdi. Yaptıkları konuşmalarla seçmeni etkiler, konsolide ederlerdi. Murat Baybatur, gençliğin ve dinamizmin sesi olmuştu. Hüseyin Tanrıverdi gibi ağır abi, belki şu an farklı bir partide görev alıyor olsa da Selçuk Özdağ ve adını sayamadığım birçok önemli isim AK Parti'nin Manisa'daki yolculuğuna katkı verdi.
Bugün ise o yıllardaki heyecandan, enerjiden pek eser yok gibi... Elbette bunun birçok nedeni olabilir. Mental yorgunluk, ağırlaşan ekonomik koşullar ya da siyasal atmosfer. Ama bence en önemli sebep, halkın arasında yeterince olunamaması. AK Parti'yi 2002 ruhundan uzaklaştıran en büyük etken bu... AK Parti'nin yeni il ve merkez ilçe yönetimlerine büyük sorumluluk düşüyor. Mevcut yönetimler son zamanlarda iyi bir sınav veriyor olsa da yeniden o ruhu canlandırmak için daha fazla sahada olmalılar. Kapı kapı gezmeli, gençlere dokunmalı, sosyal medyayı etkili bir şekilde kullanmalı ve en önemlisi
muhalefet yapmayı öğrenmeliler. Evet, iktidar partisi olmak muhalefet yapmayı engellemez. Yerel ölçekte halkın sorunlarını dile getirmek, çözüm üretmek, sahici muhalefetin ta kendisidir. Ve bir başka kritik mesele de milletvekillerinin bir araya gelerek güçlü bir birliktelik görüntüsü vermeleri. Tabii bu görüntü mecliste değil, halkın içinde olmalı. 2002 ruhuna önce kendileri inanmalı. Aksi takdirde çok geç olabilir...