Ramazan'ın manevi iklimine girerken

Her Ramazan yaklaştığında, bu güzel iklime ne kadar çok ihtiyaç duyduğumuzu fark ederim. Geride kalan 11 ayda sırtlandığımız manevi yüklerden kurtulma ve derin bir nefes almak adına kutlu bir zaman  dilimi olarak görünür bana. Değerini bilenler, bir sonraki 11 ay için güzellikler biriktirir yüreklerine...

Baharın ilk adımlarına şahitlik ettik; cemreler düştü havaya, suya ve toprağa... Çiçeklerle bezenmeye başladı dünyamız, sanki Ramazan'ı en güzel şekilde karşılamak ister gibi... Peki biz hazır mıyız?

Öyle kutlu bir zaman dilimi gelsin ki; hiç bitmesin, diye düşünürüz bazen. Her şey güzelliklerle dolsun; kötülüğe, çirkinliğe ait ne varsa gitsin hayatımızdan, dünyamızdan...

İçimizi saran güzel duygularla böyle düşünür, bir zaman sonra farkında olmadan akıp giden sıradan zamana teslim ederiz benliğimizi...

Bir şeylerin değişmesi, zamanın güzelliklere evrilmesi konusunda sorumluluk almak çok zor gelir bize... İşi tembelliğe vururuz; bazen kör, bazen sağırmış gibi yaparız...

Yaşadığımız dünya kaldığı yerden devam eder; çokça kötülük ve çirkinlik, çok az iyilik ve güzellik...

Ramazan bir umuttur, her yıl tekrarlanan. Hem de herkes için bir umuttur...

Oruç tutanın da, tutmak isteyenin de, tutana saygı gösterenin de, bu ayı güzel bir şeyler için fırsat olarak görenin de lisanı hal ile Rabb'inden af dilediği bir kutlu zaman dilimidir...