Zulüm

Her kötülüğün, zulmün ve husumetin temelinde kalb katılığı ve menfaat talebi vardır.
Zulme karşı tavrımız mahiyetimizi ortaya koyar. İnsanın kalitesi buradan anlaşılır. Zulme rıza zulümdür. Zulme rıza gösteren de zalimdir.

*Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Kim bir kötülük görürse eliyle düzeltsin, eliyle gücü yetmezse diliyle düzeltsin, ona da gücü yetmezse kalbiyle buğuzetsin. İşte bu, imanı en zayıf olandır.” (Müslim- Kitabü’l- İman 1. Cilt, 109. Sh.- 78. Hadis No: 49.)

*Hiçbir ahlaki meziyet adalet ve sadakatin üzerinde değildir. Ahlakın zirvesinde adalet ve sadakat var. Esfelinde ise zulüm ve ihanet var. Rasulullah’ın yanında ve Ashabın zirvesinde adaletli Ömer ve sadakatli Ebu Bekir var. Küfrün en aşağısında ise zalim Ebu Cehil ve hain Ebu Leheb var. Biri gücünü zayıfları ezerek zulümde kullandı. Diğeri akrabalık bağına ve hısımlığına ihanet etti.

*İnsan ahlakı iki şey üzerinden imtihan olunur. Kulun imtihanında en fazla belirleyici olan iki şey, ahlakına yerleşmiş olan zulüm ve ihanettir. Bu ikisi bir insanda varsa o iflah olmaz, kaybeder.
İhanet ve zulüm!
Emrinde olduğu kimselere hainlik eder.
Emri altında olan kimselere haksızlık eder.
Kur’an, iki şey üzerinde hassasiyetle durur.
İnsanı bu iki konuda uyarır.
Adalet ve emanet!
Adaleti terk eden zulmeder.
Emaneti terk eden ihanet eder.

*Allahu Teala (c.c.) şöyle buyuruyor: “Şüphesiz insan çok zalim, çok nankördür.” (İbrahim: 34.)

Mü’min: 18. Ayet zalimi,
Mü’min: 19. Ayet haini, anlatır.

*Zeyd bin Sabit’den (r.a.) rivayetle, Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Şu beş şeyin cezası dünyada hemen verilir: Zulüm, hainlik, anne babaya eziyet etmek, akraba ile ilişkiyi kesmek, yapılan iyiliği görmemek.” (Camiü’s- Sagir 2. Cilt, 352. Sh.- Hadis No: 3968.)

Hain

*Sadakatsizliğin derekeleri var:
Vefasız: Nimetleri ve iyiliği unutan,
Nankör: Nimetleri ve iyiliği inkar eden,
Hain: Söz verip sözünde durmayan,
Kalleş: Dost gibi yaklaşıp fırsat kollayıp saldırandır.

*İhanet evhamı, zulmü getirir.
Zulüm evhamı, ihaneti doğurur.

*Ebu Bekr es- Sıddık’dan (r.a.) rivayetle, Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Cimri, hilekar, hain, kötü huylu kimse cennete giremez.” (Ahmed bin Hanbel, Ebu Ya’la) (Mecma’uz- Zevaid Heysemi 18. Cilt, 543. Sh.- Hadis No: 18715.)

*Riyakarın riyadan aldığı hazzı, hain hainlik yaparken, zalim de zulmederken alır.

*Zalim, insanları ikiye ayırır,
Değerli olanlar ve olmayanlar.
Değersiz gördüklerine zulmeder.
Hain, insanları ikiye ayırır,
Faydalı olanlar ve olmayanlar.
Faydası kalmayanlara hanlik eder.

*Dünyada bu kavramların içi boşaltılmış. Sadece hakaret ve sövme anlamında kullanılıyor. Çürümüş bir toplumda, insanlar arasında yaygın olan bu sıfatların konuşulması rahatsızlığa sebeb oluyor.

Hıyanete Hoşgörü Olur mu?

Hıyanete hoşgörü zelil bir acziyettir. Bu hal ise kuralların geçerliliğini yitirdiği, şahsiyetin bittiği, acziyetin son raddeye geldiği, bütün kavramların anlamını kaybettiği tam bir mana erozyonu ve ruh depremidir. Fikir namusunun telef olduğu bir noktadır.
Hain döner. Bu dönme iki farklı zamanda olur.
Önce yola çıktığı dostunu yarı yolda bırakır yan çizer. O yoldan uzaklaşıp başka yönlere döner. Yola çakıl taşları, mayınlar ve envai çeşit tuzaklar hazırlar. Bana yar olmadı başkasına da olmasın diyerek zarar verir. Kopar gider. Sonra hainliği derinse bir hainlik onu kesmez. Bir daha ve defalarca hıyanet etmek için tekrar döner gelir. Bu dönüşü de yaptıklarını bir daha tekrarlamak içindir. O halde birincisini önlemek zordur. Ancak ikincisine müsaade etmemek kolaydır.
Hıyanete hoşgörü olmaz. Dönüp gelirse, döndürülür gönderilir. Mü’min bir delikten iki defa ısırılmaz. Rasulullah (s.a.v.), Bedir’de affettiği fakat Uhud’da tekrar karşısına çıkan Ebu Azze isimli haini affetmemiştir.
Ebu Hureyre’den (r.a.) rivayetle, Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Mü’min bir yılan deliğinden iki defa ısırılmaz.” (Buhari- Edeb, 742. Sh. Hadis No: 2043) (Müslim- Zühd, 63. Ebu Davud- Edeb, 29. İbni Mace- Fiten, 13. Darimi- Rikak, 65. Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 115, 379.)

*Ayağını ısıran karıncalara yıllarca dokunmadın. Fakat bil ki; düşünce ve yatınca başına hücum edecekler.
(Cevher İnci Altın)