Manisa’nın güzelliklerini idrak etmek…

Manisa’yı kuşatan ramazan atmosferi ve bahar havasını yüreklerimize ve ciğerlerimize yeterince çekebiliyor muyuz?
Bir yandan ramazan ayının rahmet ve bereketi, diğer yandan ağaçların gelinliklerini giyer gibi çiçeklerle bezenmeleriyle kendini gösteren bahar mevsimi içinde, biraz tefekkür edebiliyor muyuz?
Her an yanı başınızda beliren siyasetçi afişlerini görmeyip, şehrin her tarafından duyulan seçim araçlarının anons ve şarkılarını duymayıp Ramazan’ı ve baharı idrak etmek ne derece mümkün, bilemiyorum.
Belki şehirden uzaklaşmak lazım vakit buldukça. Varsa arabanız atlayıp bir yerlere gitmek, yoksa da en azından yürüyerek Spil’in eteklerine çıkmak ve doğa ile hemhal olmak.
Ya da tarihi camilerden birine girip o dingin atmosferi teneffüs etmek. Beraberinde tefekkür ve ibadet...
Manisa kendisiyle baş başa kalmak isteyenler için de, tarih ve kültürde kaybolmak isteyenler için de nice fırsatlar sunan bir şehir.
Düşünün, onlarca yıldır dokusuna verilen onca zarara rağmen hala camileriyle, tekke ve medreseleriyle, çeşmeleriyle geçmişten ilham almak isteyenleri eli boş çevirmeyen bir şehir…
Binlerce yıldır şehrin sırtını dayadığı Spil Dağı bir baba gibi sağlam ve güvenilir, binlerce yıldır şehri besleyen Gediz Ovası bir ana gibi şefkatli ve cömert…
Böylesine zengin ve kadim bir memlekete şehremini olmak için sergilenen çelik çomak oyunu düzeyindeki siyaset manevralarını, acı bir tebessümle izlemekten başka çare yok…