YEREL SEÇİMLER YAKLAŞIRKEN: 2019’U HATIRLAYALIM

Türkiye Cumhuriyeti Tarihi alanında incelemeler yapanlar için seçimler ve seçimlerin sonucu son derece önemlidir. Seçimlerle beraber bazı partiler baraj altı kalırken, bazı partiler ilk defa meclise girmiş, bazı partilerse koalisyondan çekilmiş ve iktidar düşmüştür. Bazen de narin bir çiçek olan demokrasi çiçeği söndürülmüş darbelerle yeni yönetimler iktidara gelmiştir. Bu kısa yazıda ise hadi hep beraber 2018 ile 2019 yıllarına dönelim istiyorum…

Türkiye, 2017 Referandumu ile birlikte Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne geçiş yapmış ve 2018 Genel Seçimleri ile birlikte Cumhur İttifakı seçimlerden galip ayrılmıştır. İttifak sistemi ise irili ufaklı pek çok partiyi birbirleri ile yakınlaştırmış ve genel seçimlerdeki ayrı listelerde herkes kendi logosunu görüp ittifakı kabullensin ya da kabullenmesin seçimlerde partilerinin arkasında durmuştu. Muhalefetteki Millet İttifakı ise CHP, İyi Parti, Demokrat Parti ve Saadet Partisi bir seçim ittifakı oluşturmuş fakat bu ittifak seçimi kazananamıştır. 2018 Seçimleri sonucunda ortaya çıkan tabloda AK Parti ve MHP mecliste çoğunluğu beraber elde etmişlerdir. Henüz daha Lisans birinci sınıf öğrencisiyken Türkiye’de siyaset kurumunun 24 saatte çok çabuk değişebileceğini ve Cumhur ile Millet İttifakı’nın 2019 Yerel Seçimleri’nde de yarışabileceğini ifade etmiştim.

Böyle bir durumda MHP’nin elinde olan büyükşehirler MHP’ye bırakılırken, geri kalan 27 büyükşehrin tamamı ise AK Parti’ye bırakılmıştı. Kısa bir dönem Cumhur İttifakı yollarını ayırsa bile(Ekim 2018) büyükşehirlerde CHP ve İyi Parti’nin kuracağı ittifak sonrası ortak adaylarla yola çıkılmıştır.

2014 Yerel Seçimleri sırasında birbirlerine rakip olan iki parti bu sefer ittifak ortakları için seçim meydanlarında, kapılarda, parti mensuplarıyla beraber olacaktı. Bu da bana kalırsa üzerinde durulması gereken Yüksek Lisans ve Doktora tezlerine dahi  konu olacak bir meseleydi. Öte taraftan herkes gözlerini İstanbul ve Ankara illerine dikmişti. Cumhur İttifakı mensubu dostlarım bana, ‘’İstanbul ve Ankara belediyeleri tehlikede’’ demişti. Dedikleri de gerçek oldu. İyi Parti ile CHP başta İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa, Antalya, Balıkesir, Adana olmak üzere pek çok büyükşehirde ittifak kurdu. HDP bazı şehirlerde aday çıkarmadı.  Sonuç olarak Cumhur İttifakı %50+1 aldı fakat İstanbul, Ankara, Antalya, Adana, Mersin gibi büyükşehirleri kaybetti. MHP’nin üç büyükşehrinden ikisi, AK Parti’nin ise yukarıda bahsettiğim büyükşehirleri kaybettiği bir seçim olsa da il genel meclisinde Cumhur bazı kentlerde üstünlüğünü sağladı. Büyükşehirlerde oluşan tablo herkesin dikkatini çekse de Zonguldak belediyesi CHP’den AK Parti’ye geçerken, Tekirdağ’ın kalabalık ilçelerinden biri olan Süleymanpaşa’da ise AK Parti, belediyeyi CHP’nin elinden almıştı. Buna karşılık yine Trakya bölgesinde Kırklareli’ni bağımsız aday Mehmet Siyam Kesimoğlu 112 oy farkıyla seçimi kazanmıştı. İttifakın olduğu şehirler(İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa, Balıkesir) sürekli gündemde olsa bile AK Parti’nin CHP ile, CHP’nin de İyi Parti ile yarıştığı yerler de mevcuttu. Kütahya ile MHP adayı Prof. Dr. Alim Işık, AK Parti adayı ile yarışmış ve belediye başkanı olmuştu. Isparta ilimizde ise MHP’nin adayı seçimi AK Parti adayı Şükrü Başdeğirmen’e seçimi kaybetmiştir. Bu illerin yanı sıra Tunceli ilinde ise TKP’nin adayı Fatih Mehmet Maçoğlu seçimi kazanan isim olmuştur.

Kısacası…

Halkımız oldukça ince bir denge gözetmiş, metropollerin büyükşehir başkanlarını ana muhalefete verirken, il genel meclislerini Cumhur’a vermiş, kırsalda ise bazı ‘’baskın/dominant sağ’’ seçmen ittifak ortakları içerisinde değişime destek vermişlerdir.

2019 Yerel Seçimleri’nde yaşanan bu tablo muhalefette değişim umudu, isteği uyandırmış ve 2023 Genel Seçimleri için potansiyel Cumhurbaşkanı adayları ise bu seçimlerin sonucunda bazı isimlerde daha belirgin hale gelmiştir.