Acı her yerde kol geziyor

Kahramanmaraş'taki iki büyük deprem ve 10 ilde yaşanan büyük yıkım, yakın tarihimizdeki en büyük felaket olarak kayıtlara geçecek.

1999'daki Marmara depreminde tüm enkazlar kalktıktan sonra toplam ölü sayısı 17 binin biraz üzerindeydi. Kahramanmaraş depremlerinde ise ilk 4 günün sonunda açıklanan ölü sayısı 18 binin üstünde.

Acımız çok büyük ve bu acı uzun yıllar unutulmayacak. Ancak önemli olan acılardan ders çıkarabilmek ve benzer acıları bir daha yaşamamak için gerekli önlemleri almak.

1999 depremini de aylarca, yıllarca konuştuk; büyük dersler çıkarmış gibi göründük. Deprem gerçekten de gündemimizde yer aldı çoğu zaman ama anlaşılıyor ki gündemimizde olsa da yeterince içselleştirememiş ve gereğini yapamamışız.

Yaşadığımız günler kimsenin kimseyi  suçlayacağı günler değil, herkesin şapkasını önüne koyup kendini sorgulayacağı günlerdir.

Sonrasında ise yaşanan yıkımda sorumluluğu olan herkesin yargı  önünde hesap vermesi, bir daha kimsenin çürük bina yapma ve buna ruhsat vermeye cesaret edemeyeceği katı yasal düzenlemelerin devreye girmesi gerekir.

Bu acıları yaşamak bizim kader değil ihmal. Eğer Japonya'da daha şiddetli depremler bile çok az zayiatla atlatılıyorsa, bu onların kaderini değil aldıkları önlemleri gösterir.

Yaşadığımız büyük acılar ve milletçe ortaya koyduğumuz büyük yardım seferberliği, eğer sonrasında yeni felaketler için önlem almaya vesile olmayacaksa hiçbir anlam taşımıyor.

85 milyon insanımızın yüreğinde kol gezen bu acının en azından bundan sonraki felaketleri önleyebilecek bir duyarlılığa vesile olması dileğiyle...