ARTARAK AZALMAK

İnstagram hesabı

Pandemi hayatımızın her alanını ciddi anlamda etkilemekle birlikte her alanda köklü değişiklilere de sebep oldu. Bu durum sadece ülkemiz için değil dünyada da yadsınamaz bir gerçek.

Ben de bu süreçte tanıştım minimal yaşam, minimal ev, kapsül gardropla... Ve kendimle bir mücadeleye girdim. Tabi ki bir anda hayatımın her alanını sihirli değnekle minimalize etmedim. Zamanla bir çok alanda sadeleştim. 2 yıl sürdü. Hala devam etmekteyim…

Şimdilerde şöyle kenara çekilip ara ara kendimi uzaktan izleme ihtiyacı hissediyorum. Ne kadar yol aldım iki yıl öncesine göre diye...

Gördüklerime gelince, eşyaların kölesi değilim artık. Alışveriş linklerini çılgınca tıklamıyorum. Alıp kenarda unuttuğum tek bir eşya ve kıyafetim yok. Telefonumda onlarca alışveriş uygulamasına sahip değilim. Ekran sürem fazlasıyla düştü. Saatlerce ütünün başında vakit geçirmiyorum.

Bana kalanları düşündüğümde hayretler içindeyim. Azaldıkça artan ne çok şey varmış. Eşya temizlemek, ev temizlemek, onca eşyanın tozuna yetişmek, cansız varlık kölesi olmak… Ne kadar gereksiz yükler varmış hayatımda, kütlesi hafif hayatımdan çaldığı zamanın değeri ağır olan... Artık daha çok okuyor, daha çok yazıyor, daha çok yürüyor, daha çok kendimle kalıyorum; 32 yaşından sonra kendimi hiç tanımadığıma kanaat getirip. Hem kendimle yeniden göz göze geliyor  hem de kendimi yeniden yazıyorum.

‘Azalarak artmak’ mümkün gibi gelmese de kulağa, ne kadar olası bir bilseniz!

Gereksiz eşya azaltıp zaman kazanmak, gönlümüze yük olan insanları azaltıp öz beni tanımak, yemek porsiyonunu azaltıp sıhhat bulmak...

Az ve öz yaşamın hazzı doyumsuz. Değişen yaşam düzeninin bizlere dayatmış olduğu, insanların birbirleri üzerinde tatmin ettikleri o ‘benlik‘ savaşlarının sırtımızda kambur olmasına pandeminin de sonuna geliyorken ‘dur!’ demenin vakti sizce de gelmedi mi?

Sağlıcakla kalın gönül komşularım.