Çanakkale Destanı unutulmamalı

Çanakkale Zaferi, Türk milletinin kadını, erkeği, yaşlısı ve genci ile canını ortaya koyup vatanını savunduğu bir destandır.

1. Dünya Savaşı’nda Osmanlı, dünyanın en büyük ordularının kara, hava, deniz ve deniz altı unsurları ile mücadele etti.

Peki bu büyük orduları hezimete uğratan neydi?

Yıl 1915….

Haçlı zihniyetiyle itilaf devletleri Çanakkale’yi kolayca geçip İstanbul’u da almak istiyordu.

Bu devletler büyük ve donanımlı ordularına güveniyordu.

Taki Çanakkale’ye gelene kadar…

Çanakkale’den geçmek ilk hedefti.

Korkunç bir savaş başladı…

18 Mart 1915 tarihinde var gücüyle saldıran müttefik donanması büyük kayıplar vererek geri çekildi.

Püskürtülen düşman ağır kayıplar verdi.

Savaşın sonunda, hesaplamalara göre 1 metrekareye 6 bin mermi düşmüştü... 

Bu savaşta bazı kahramanlar öne plana çıktı.

 Tıpki Seyit Onbaşı gibi…

Halide Edip Adıvar gibi…

Bu savaştan büyük orduların hezimete uğratan en önemli unsur cesaret ve imandı.

İman dolu kalpler tek bir ideal için çarptı.

“Çanakkale Geçilmez” sözü tüm dünyanın belleğine kazıldı.

İstiklal marşımızın yazarı Mehmet Akif Ersoy, Çanakkale şehitlerine atfettiği şiirinin ilk dörtlüğünde şöyle tasvir ediyordu savaşı:

“Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?

En kesif orduların yükleniyor dördü beşi,

Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya

Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya...”

Bu dizeler savaşın büyüklüğünü gözler önüne seriyor.

Öğretmenlerimiz hep demişrtir: Tarihini bilmeyen geleceğe ışık tutamaz...

Düşmanı  tanımalı, geçmişi bilmeliyiz.  Çanakkale Zaferi gibi, o zaferde canlarını veren şehitlerimizi, tek yürek olan milleti unutmamalıyız, unutturmamalıyız.