Çocukları sevmek bir nesli kurtarmaktır

Çocuklarımız bu dünyanın en güzel yanı ve umududur.  İnsan neslinin bir zinciri  olan çocuklarımızın temelde en önemli ihtiyacı sevgidir.

Yalan kin kötülük gibi duygular sonradan öğrenilen duygulardır . Bir bebek dünyaya en saf ve masum hali ile gelir sonradan kötü duyguları öğrenirler kimse çocuğunun kötü duygulara ve ahlaka sahip olmasını istemez...

Bu sebeple iyi ahlakı aşılamak temelde başlar sevgiyle büyüyen çocuklar ile iletişim her zaman daha kolay olmuştur. Doğru iletişim ile birlikte sevginin çocuğa doğru aktarımı gerçekleşir.

Çocuk, ilk ilgi ve sevgiyi ailesinden alır. Aile içinde oluşan uyum, sevgi, hoşgörü, anlayış, ilgi, güzel tutum ve davranışlarla dolu mutlu bir ortamda yetişen çocuk mutlu bir çocuk olarak yetişir. Sevgili ve ilgili mutlu bir aile ortamında büyüyen çocuk, kendisindeki sevgi ve ilgiyi başkalarına aktarmak suretiyle paylaşımda bulunur. 

Aydınlık yarınlar için çocuklarımızın yetiştirme tarzı doğru olmalı. Dünya düzeni bu döngü ile oluşur.  Yetiştirdiğimiz sevgiyle büyüyen çocuklar büyüyüp sevgiyle çocuk yetiştireceklerdir . Çocuklarımıza gösterdiğimiz ilgi ve sevgi esasında sadece çocuğunuzu değil beraberinde bir nesle dokunacaktır.