Ege’nin en fakir şehri neden Manisa?

Türkiye’nin en önemli sanayi ve tarım kentlerinden biri olan Manisa’nın Ege Bölgesi’nin ekonomik açıdan en fakir kenti olduğunu duyunca çok şaşırdım. Üstelik bu yöndeki rakamlar, birileri tarafından uydurulan değil devletin resmi istatistik kurumu olan TÜİK’in rakamları.
İşin daha ilginç tarafı, resmi rakamlara göre Manisa gelir düzeyi ve servet açısından 81 il arasından ancak 50. olabilmiş. Yani genel olarak da ortalamanın altında kalmış ve Türkiye’nin fakir illeri arasında yer alıyor.
Bu konuyu ciddi şekilde sorgulamak gerekiyor diye düşünüyorum. Manisalılar neden fakir? Neden gelir düzeyleri düşük?
Tarım sektöründe her ne kadar bazı yıllar istenmeyen sonuçlar elde edilse ve çiftçi mağdur olsa da genel anlamda bu bereketli toprakların çalışkan üreticilerinin iyi kazandığını söyleyebiliriz. Türkiye’nin diğer çiftçileriyle kıyaslandığında Manisa çiftçisi üzüm ve zeytin başta olmak üzere ürettiği birçok şeyden iyi kazanıyor.
Geriye Manisa’da her 4 vatandaştan 1’inin çalıştığı ve her 2 yetişkinden neredeyse 1’inin istihdam edildiği sanayi sektörü geliyor. Sanayi kuruluşlarımızın kazancı iyi, yıllık milyarlarca dolar ihracat gerçekleştiriyorlar. Peki çalıştırdıkları on binlerce insana da iyi kazandırıyorlar mı?
Bu sorunun cevabı kısa ve net: Hayır!
Sanayi sektöründe çalışanların çok büyük bölümü asgari ücret ve diğer konularda asgari şartlarda çalışıyor. Ancak çoğu daima ek mesai yaptığı için asgari ücretten daha fazla kazanıyormuş gibi görünüyorlar.
Bazı sanayi kuruluşlarında modern kölelik sisteminin uygulandığını rahatlıkla söyleyebiliriz. Hele bir de son yıllarca Suriye ve Afgan uyruklu göçmenlerin bazı fabrikalarda kaçak yollarla çalıştırıldığını, bu durumun da Türk işçilerini daha kötü şartlarda çalışmaya veya işsiz kalmaya mahkum ettiğini düşünürsek, sanayide çalışma şartlarının vehametini daha iyi anlayabiliriz.
İşini doğru yapan, çalışanının emeğinin karşılığını veren kuruluşları özenle bu tanımlamanın dışında tatmak lazım tabii ki.
Sonuç olarak özellikle il ve ilçe merkezlerinde insanların çoğunun kıt kanaat yaşadığı bir Manisa gerçeği var. Böylesine bereketli toprakların ve sanayinin böylesine geliştiği bir kentin Türkiye’nin illerinin yarısından daha fakir olması en çok da bu kenti yönetenleri düşündürmeli ve harekete geçirmeli…