Umut en yüce duygu, emek en yüce değer…

Bir yılı daha geride bırakırken ve yeni bir yıla ‘merhaba’ derken, inadına umut dolu duygularla geleceğe bakma duruşumuzu dipdiri tutmalıyız.
Her zaman umutların gerçeğe dönüştüğü bir gelecek hayal ederken, hayal kırıklıklarıyla dolu bir geçmişe sahip olduğumuzu düşünüyorsak, hayalini kurduğumuz şeylerin gerçekleşmesi için yeterince emek sarf etmediğimizdendir.
Emek çabadır, alın teridir, mücadeledir ve bazen belki gözyaşıdır. O ünlü film repliğinde olduğu gibi ‘emek en yüce değer’dir. Emek vermeden bir yere ulaşılamaz. Emek vermeden hiçbir hayal gerçek olmaz…
Peki umut olmadan emeğin bir anlamı var mı? Umutlarınız yoksa, hedefleriniz bulunmuyorsa, bir şeylerin hayalini kurmuyorsanız sarf ettiğiniz emeğin de bir anlamı olmaz. Yani umut ve emek birbiriyle sıkı sıkıya bağlı kavramlardır…
Emek verilmeden hayallere ulaşılamadığı gibi, umutlar olmadan verilen emeğin de anlamı yoktur. Bu nedenle geleceğe umutla bakarken hedeflerimize ulaşamıyor veya yeterince ulaşamıyorsak, bu durum sarf edilen emeğin oranı veya niteliğiyle doğru orantılıdır.
2023 bizim için pişmanlıklar veya hayal kırıklığıyla doluysa, büyük umutlarla girilen 2024’dün de benzer şekilde sonuçlanabileceği endişesini taşıyabiliriz. Çünkü 2023 başındaki hayallerimizin gerçekleşmesi adına yeterince emek sarf etmemişizdir ve 2024’te bu tabloyu değiştirmek için ciddi bir ruhi, zihinsel ve bedeni değişime ihtiyacımız vardır…
Yaşadığımız hayatta elde edemediğimiz veya ulaşamadığımız şeylerde en büyük olumsuz etkenin kendimiz olduğunu unutmamalıyız. Nasıl ki başarılarımızdan en çok kendimize pay çıkarıyorsak, hayal kırıklıklarımızdan veya pişmanlıklardan da öncelikle kendimizi sorumlu tutmayız.
Böylelikle hayatımızda bir şeylerin değiştiğini, her yılın bir önceki yıla göre biraz daha iyi geçtiğimi görmeye başlayabiliriz…