Yalanın rengi olmaz!

Bugün bir arabada şöyle bir yazı okudum: "Yalanın rengi olmaz o senin pembeliğin" diye. Birşeyler yazmak istedim. 

Hakikaten yalanın rengi olmaz.. Bir kere etik değil, her inançta yanlış olarak karşılanır. Yalan söyleyen insan aslında kendini kandırmış olur. İnsan­la­rın bir­bi­ri­ne gü­ven­me­si için ya­lan­dan uzak du­rul­ma­sı şart­tır. Ancak bu şe­kil­de doğru bir yaşam sür­mek müm­kün ola­cak­tır. So­nu­cu ne olur­sa olsun ya­lan­dan uzak du­rul­ma­lı­dır.

İnsa­noğ­lu ha­ya­tı bo­yun­ca bir­ta­kım ya­lan­lar söy­ler. Söy­le­nen bütün ya­lan­la­rı kötü ola­rakda ni­te­len­di­re­me­yiz. Özel­lik­le bir in­sa­nın ha­ya­tı­nı kur­tar­mak söz ko­nu­suy­sa ya da bi­ri­ni kır­ma­mak için söy­le­ni­yor­sa. Bu tür ya­lan­lar halk ara­sın­da masum ya­lan­lar ola­rak ni­te­len­di­ri­lir. 

Bir ata­sö­zü var­dır: “ Ya­lan­cı­nın mumu yat­sı­ya kadar yanar “ diye. Söy­le­di­ğin yalan gün gelir or­ta­ya çıkar ve ar­ka­da­şı­nın sana olan gü­ve­ni aza­lır, belki de se­nin­le küser. Eğer yalan söy­le­mek ye­ri­ne ar­ka­da­şı­na doğ­ru­yu söy­le­yip bunu yap­tı­ğıma çok piş­ma­nım ya da özür di­le­rim bir daha böyle bir şey yap­ma­ya­ca­ğım de­sey­di eğer ar­ka­da­şı ona yalan söy­le­me­di­ği için tek­rar gü­ve­nir ve onu ba­ğış­lar­dı. Yani böyle du­rum­lar­da ya­lan­dan doğ­ru­ya doğru kaç­mak ge­re­kir. So­nun­da ne olur­sa olsun her zaman doğ­ru­yu söy­le­me­li­yiz.

Bir insan ya­la­na ge­rek­ti­ği için veya kendi men­fa­ati için baş­vu­ra­bi­lir. Bu durum ya­la­nın ge­rek­li bir dav­ra­nış ol­du­ğu an­la­mı­na gel­mez. Yalan bazen ge­rek­ti­ği için söy­le­nir. Bir in­sa­na üzün­tü ya­şat­ma­mak için kısa sü­re­li de olsa söy­le­ne­bi­lir. Bu­ra­da ya­la­nın sü­re­si önem­li­dir. Bir in­sa­na iyi ol­ma­sı için fark­lı bilgi ver­mek ile onu kan­dır­mak ara­sın­da­ki fark bu­ra­da or­ta­ya çıkar.