Yaşlanıyor ve yalnızlaşıyoruz

Yıllardır genç nüfusunun çokluğu ve aile yapısının sağlamlığıyla övünen bir toplumuz. Ancak bu tablo hızla bozuluyor; yaşlanıyor ve yalnızlaşıyoruz…

Avrupa ülkelerinin yaşadığı bu çok önemli toplumsal sorun bizi de etkisi altına almış durumda. Refah seviyesi arttıkça ortalama ömür uzuyor, geleneksel aile yapısı değiştikçe çocuk sayısı azalıyor ve sonuç olarak bu anlamda batılı ülkelere hızla benzemeye başlıyoruz.

TÜİK’in son verilerine göre, 2014'te 2 milyon 931 bin 85 olan tek kişilik hane nüfusu sayısı, geçen yıl 5 milyon 192 bin 825'e ulaşmış. Yani son 10 yılda tek yaşayanların sayısı yüzde 77,2 oranında artış göstermiş.

Yaşamını yalnız sürdürenlerin 933 bin 764'ü İstanbul'da, 375 bin 260'ı Ankara'da, 355 bin 132'si İzmir'de. 10 büyük şehirdeki tek kişilik hane halkı sayısı 2 milyon 607 bin 624 olmuş.

Benzer rakamlar boşanma oranlarında da var. Resmi istatistikleri göre evlilik oranları hızla düşerken, boşanma oranları da artıyor. Örneğin Manisa’da geçen yıl yaşanan boşanma olayları evlenme oranının 3’e 1’inden fazla. Yani her 3 evlilikten 1’i boşanmayla sonuçlanıyor. Tablo  korkunç…

Toplumların refahı sadece ekonomik gelişmişlikle ölçülmez. Aynı zamanda mutlu bireyler ve mutlu aileler müreffeh toplumların en önemli özelliğidir. Batı bu dengeyi bir türlü kuramadı, geliştikçe sosyal gücünü kaybetti. Ancak Japonya gibi ülkelerde gelişmişliğin yanı sıra gelenekler hala çok kuvvetli ve bu durum toplumu güçlü kılıyor.

Bizim dinimiz, geleneklerimiz ve kültürümüz sağlam bir aile yapısını ve birlikte yaşamayı öngörüyor. Gelişirken bu değerlerimizi kaybetmemeliyiz. Bu nedenle öncelikle bu konuda çok ciddi devlet politikaları olmalı. Ardından da toplumdaki duyarlılığın yüksek olması için herkes elinden geleni yapmalı…