Z kuşağının ‘zavallı’ gençleri!

Herkes ‘z kuşağı’ deyip, her sorunu bu kavram içinde kendince yorumlamaya çalışıyor ama kimse günümüz gençlerinin sorunlarına gerektiği gibi eğilmiyor.

‘Z kuşağı’ aslında zavallı bir kuşak! Tüm teknolojik gelişmelerin ve konforun sunulduğu ancak kimsenin anlamak için yeterince yanaşmadığı bir nesil.

Sanal bir dünyada büyüyor, sanal mutluluklara sığınmaya çalışıyorlar. Mesela çocukluklarında yeterince masal dinlemiyor, gençliklerinde yeterince şarkı söylemiyorlar!
Dahası aşk nedir bilmiyorlar!
Sevgiliye ulaşmanın zorluğu, ona bir kelam etmenin ızdırabı, onun gözlerinde parlayan sevgiyi görüp de tarifi mümkün olmayan mutluluğu yaşamıyorlar!
Sevgiliden aylarca bir mektup beklenilen eski aşkların kutsiyeti nerede; her gün yüzlerce mesaj, dakikalarca görüntülü görüşmeyle iletişim kurmanın sıradanlığı nerede!
Tabii ki hiçbir anlamda geriye gitmeyelim, tabii ki hayat her gün daha da kolaylaşsın. Ancak kıymeti bilinsin her şeyin; bir bardak suyun, bir tas çorbanın, bir dost muhabbetinin ve sevgilinin bir tebessümünün…

Gençlere sadece kolayı ve rahatı sunup, karşılığında yaşanan tüm sorunları da ‘z kuşağı’ sorunsalı içinde çözmek isteyenler, aslında yaşanan sorunların temelini oluşturuyor.
“Ben yaşamadım o yaşasın”, “Ben çektim o çekmesin” diyerek gençlere “bir eli yağda, bir eli balda” hayat sunanlar ve onlardan hiçbir sorumluluk beklemeyenler, hem onlara tatminsiz hem de sonraki nesillere anlamsız bir dünya bırakmanın taşlarını örüyorlar!
Gençlerimiz tabii ki mutlu olmalı, huzurlu olmalı. Ama zorluğu görmeden kolaylığı, sıkıntıyı görmeden mutluluğu, kötüyü görmeden iyiyi yeterince anlayamazlar.

Birer tatlı su balığı olarak yetiştirmek yerine, onlara gerektiğinde okyanuslarda bile yaşayabilecek güç ve özgüveni aşılamalıyız.